Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2013

Αναπνοή


 
 

Προσπαθώ να περιγράψω τον ήχο της. Μου είναι τόσο δύσκολο, να αποτυπώσω με λέξεις  τα συναισθήματα που προκαλούνται,  λόγω της διέγερσης των αισθητηρίων οργάνων της ακοής.

Βαριά, συνεχόμενη, μπλεγμένη στις κουρτίνες της απομόνωσης,  ζητώντας σωτηρία από μαγικό χέρι……. ,ακόμα ηχεί στα αυτιά μου.  Αναπνοή! καυτή, πνίγηκα στους ρυθμικά φλεγόμενους κύκλους της και ζωντάνεψα κολυμπώντας στο λυγμό της, μετουσιώνοντας τον σε βαθύ αναστεναγμό ανακούφισης. Δεν επέτρεψα καμία παρεμβολή, θα ήταν καταστρεπτική, θανατηφόρα.

Μια ανάσα πλάι μου, μια στιγμή, ξεφυσά επιτρέποντας στις άκρες των μαλλιών μου να ανεμίσουν, ξεγυμνώνοντας την αλήθεια μου.

Κραταω την μαγεία των μικρών στιγμών  για ώρες. Παγίδευσα την θερμότητα της στην ψυχή μου μην τυχόν και την χάσω, μην τυχόν και αλλοιωθεί. Να την έχω συντροφιά τη νύχτα, κρυμμένη κάτω από το μαξιλάρι, προστατευμένη από όλους τους κινδύνους. Να με ηρεμεί , να με ταξιδεύει, κάνοντας της πάντα την χάρη να την παίρνω μαζί μου.

Ο καθένας έχει τις ευκαιρίες του στη ζωή, είχα μια χθες……..

Καλό είναι να εκτιμάμε αυτά που έχουμε, όταν τα έχουμε!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου