Πέμπτη 14 Μαρτίου 2013

Midnight in Paris


 
Ταξίδι στο χρόνο.

Να σε πάρω να φύγουμε;
Να ταξιδέψουμε ΄΄ονειρικά΄΄ στο χρόνο, να κολυμπήσουμε συντρόφια, χέρι με χέρι, στην μαγεία της τέχνης.
Καθισμένοι στα μαρμάρινα σκαλιά, με ανάσες βαριές από το αλκοόλ, το μεγάλο ρολόι σημάνει δώδεκα τα μεσάνυχτα. Χτυπά, χτυπά δυνατά, προμηνύοντας την έναρξη ενός  ταξιδίου.
 Σε μια εποχή ……που θα ήθελες να γνωρίσεις; Να είχες γεννηθεί;
 Ένα αυτοκίνητο, μμμμμμμ της εποχής του 20, σημερινή αντίκα, κομψό και καλογυαλισμένο,  σταματά μπροστά στα πόδια μας. Η πόρτα ανοίγει, είναι για εμάς, για ένα απολαυστικό ταξίδι στην πολη του φωτός, μιας άλλης εποχής. Οι μικρές λάμπες μας καθοδηγούν στα σωστά σοκάκια της πόλης. Το παγκάκι με θέα το πάρκο μας περιμένει για μια ανάλυση, της ψυχής του ταξιδίου. Για ακόμη μια φορά: Μια φορά και έναν καιρό, σε ένα πανέμορφο παραμύθι, θέλω να σε πάρω να φύγουμε, μικρέ κρυμμένε εαυτέ μου. Και ζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!
 Το τέλος μικρέ μου εαυτέ είναι τόσο αισιόδοξο …….. κρύβεται στην αλήθεια της καθημερινότητας  που βρίσκεται μπροστά στα μάτια μας………… είμαστε όμως ικανοί να τη δούμε?
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου